Het Freinetonderwijs
Geen klassiek onderwijssysteem
De Fransman Célestin Freinet (1896-1966) begon in 1920 als beginnend leerkracht les te geven in een kleine dorpsschool. Hij kantte zich meteen tegen het klassieke onderwijssysteem waarmee hij er geconfronteerd werd en wees dit heel drastisch af. Een overvolle klas, weinig gemotiveerde kinderen en een nogal groot gebrek aan leermiddelen waren zaken die hem al meteen heel erg hoog zaten. Heel wat van wat hij tijdens zijn opleiding had geleerd bleek bovendien ook nog niet eens te werken.
De belevngswereld van het kind
De kinderen hielen zich veel liever bezig met alles en nog wat van buiten de school. Dit deed Freinet besluiten dat het gewone onderwijs helemaal geen aansluiting vond bij de individuele ontwikkeling en de belevingswereld van het kind. Hij vond dat alle informatie aan de kinderen aangeboden moet worden in zinvolle verbanden en dat het niet de leraar is die dient te bepalen wat er in de school moet gebeuren, maar dat dit vanuit het kind zelf moet komen. Hierbij ontwikkelde hij een aantal technieken waarbij hij vertrok vanuit de eigen belevingswereld en belangstelling van de kinderen. Ook streefde hij ernaar de kinderen kritisch naar de wereld om zich heen te leren kijken en zelf initiatieven te laten nemen.
Tijdens zijn opvoeding krijgt het kind in het Freinetonderwijs alle kansen om zijn persoonlijkheid maximaal tot ontwikkeling te brengen. Enerzijds dient het kind zichzelf volledig te ontplooien, maar tegelijkertijd dient het kind ook het geleerde te gebruiken in de samenleving.
Visie op onderwijs
Leerkrachten die lesgeven in Freinetscholen blijven zoveel mogelijk op de achtergrond. Ze zorgen voor een klimaat waarin de kinderen zich vrijuit kunnen ontwikkelen.
In het Freinetonderwijs werkt men liefst niet met toetsen en geeft men ook geen cijfers.
Met de leerlingen wordt overleg gepleegd en wordt een planning gemaakt rond het schoolgebeuren. Een algemeen plan, een jaarplan, een weekplan, een dagplan worden besproken. De kinderen krijgen de kans om het onderwijsproces zelf mee te organiseren en inhoud te geven. Ze mogen in heel veel dingen mee beslissingen nemen en dragen er ook de eindverantwoordelijkheid voor.
